تأثیر طب فشاری در نقطه هوگو (LI4) بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا

مقدمه: مطالعات مختلف اثرات طب فشاری در اتاق درد و زایمان را مطرح کرده اند و اهمیت آن کمتر از عوامل طبی و مامایی نمی باشد. مطالعة حاضر با هدف تعیین تأثیر فشار در نقطه هوگو بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا انجام شد. روشکار: این مطالعة نیمه تجربی در سال 1931 بر روی 111 زن نخست زایی که در سال 1931 جهت زایمان به بیمارستان تأمین اجتماعی شهرستان اردبیل مراجعه و بستری شده بودند، انجام شد. 01 نفر در گروه آزمون )طب فشاری( و 01 نفر در گروه شاهد )پالسبو( قرار گرفتند. در گروه طب فشاری، فشار روی نقطه هوگو )بین انگشتان شست و اشاره( و در گروه پالسبو، فشار در خارج از نقطه هوگو )در شعاع بیش از یک سانتی متری از نقطة هوگو( هر دو دست وارد شد. این مداخله )فشار( طی مدت زمان 21 دقیقه در حین انقباضات و در دیالتاسیون های 8 ،6 ،4 و 11 سانتی متری سرویکس انجام شد و سپس طول مدت زمان فاز فعال و مرحلة دوم زایمان، نیاز به اکسی توسین در طول زایمان، شدت درد زایمان در پایان مرحلة اول و دوم زایمان، آپگار دقیقة اول و پنجم نوزاد، نوع زایمان، میزان رضایت مادر از تجربة زایمان و زمان شروع شیردهی ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS )نسخه 12( و آزمون های تی، کای اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 1/10 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه، فشار بر روی نقطة هوگو به طور معناداری باعث کاهش طول زایمان )p>1/111(، میزان نیاز به اکسی توسین در زایمان )p>1/111(، شدت درد زایمان در پایان مرحلة اول زایمان )p>1/111(، زایمان به روش سزارین )p=1/126(، افزایش میزان رضایتمندی مادران از تجربه زایمان )p=1/116( و شروع زودتر تغذیه با شیر مادر شد )p=1(. همچنین طول مرحلة دوم زایمان )p>1/10( و آپگار دقیقة اول و پنجم در دو گروه تفاوت معنی داری .)p>1/10( نداشت نتیجهگیری: فشار بر روی نقطة هوگو بسیاری از نتایج زایمان )طول زایمان، میزان نیااز باه اکسای توساین، شادت درد زایمان، میزان سزارین، میزان رضایت مندی مادر و تغذیه با شیر مادر( را بهبود می بخشاد ، بناابراین مای تاوان از آن در زایمان های طبیعی بدون هیچ عارضه ای استفاده کرد.